Gisterenavond laat deed ik de PKG-schaal, ik had geen idee over wat dat ging dus zocht eerst wat informatie op. De Post Kritische Geloofsschaal is het volledige woord. Het gaat er eigenlijk om welke houding je aanneemt tegenover het geloof. Het gaat om een vragenlijst dat peilt naar geloof-ongeloof en het letterlijk of symbolisch interpreteren van de Bijbel.
Zoals je ziet neig ik meer naar de kant van het relativisme en externe kritiek. Ik kijk kritisch naar alles wat ik hoor, ik zou durven zeggen dat alles waar een wetenschappelijke verklaring voor is geloofwaardiger klinkt voor mij. In het middelbaar had ik een Godsdienst leerkracht die alles uit de Bijbel letterlijk nam. Jezus stapte over het water, Jezus spreidde de Rode Zee, ... . Meestal na Godsdienst kregen we Nederlands. Het toeval wilde dat onze leerkracht Nederlands ook Godsdienst gestudeerd had. Zij relativeerde voor vele leerlingen de verhalen. Ze vertelde ons dat Jezus niet letterlijk over het water liep, maar het water waren de problemen. Hij ging op zoek naar de oplossing en verdronk niet in de problemen. Hij liep daardoor figuurlijk over het water, over de problemen.
Daarnaast spreidde hij niet zomaar de Rode Zee, hij spreidde de zee omdat ze met velen waren. Vele handen maken licht werk, je kan zonder het zelf te beseffen iemand helpen door er gewoon te zijn. Je kan op die manier meer aan dan je denkt. Haar visie op de verhalen die verteld werden, sloten meer aan bij mijn belevingswereld en op die manier interpreteerde ik steeds zelf de verhalen. Vandaar waarschijnlijk het relativisme, de tweede naïviteit sluit dan weer aan bij het feit dat bepaalde zaken gewoon onverklaarbaar zijn en ik soms ondersteboven ben hoe of wat en waarom dat kan.
“Ik wilde onderzoeken wat,
voor mensen van deze tijd,
een volwassen manier van geloven kon zijn,
zodat niet alleen ik, maar ook godsdienstleraars en ouders
meer zicht zouden kunnen krijgen op de zin van religieuze overdracht.”
voor mensen van deze tijd,
een volwassen manier van geloven kon zijn,
zodat niet alleen ik, maar ook godsdienstleraars en ouders
meer zicht zouden kunnen krijgen op de zin van religieuze overdracht.”
Prof. Dirk Hutsebaut, in: Van den Broek, G., De verloren zoon, Caleidoscoop 6, p. 59.
Wie doet de test ook even?
Heb ook net de test gedaan.
BeantwoordenVerwijderenKan hier jammergenoeg geen foto posten.
Interessant om eens te doen hé, zo zie je of het wetenschappelijke overeenkomt met hetgeen we denken vindt ik
BeantwoordenVerwijderen