Natuur & Christendom

We kunnen niet ontkennen dat de natuur in het christendom belangrijk is. De natuur is een onderdeel van de schepping van God. We kregen de taak om de natuur te onderhouden.

Volgens de Bijbel zou de natuur ondergeschikt zijn aan de mens, de mens heeft verantwoordelijkheid over de natuur en de dieren. Spijtig genoeg doen we dat te weinig. Er worden mooie stukjes natuur gekapt voor nieuwe woningen, terwijl in de steden zoveel leegstand is. Huizen in steden zoals Gent zijn onbetaalbaar geworden, waarom kan daar geen tegemoetkoming zijn voor jonge gezinnen die zich willen vestigen in een stad?

Boeddhisten zien de aarde dan weer als levend wezen met zorgzame eigenschappen. Boeddhisten zien zichzelf als onderdeel van de natuur. Ik kan mij voorstellen dat ze op die manier beter zorgen voor de aarde.

Het hindoeïsme kent verschillende goden die volgens sommigen terug te voeren zijn op het bestaan van één god. Andere hindoes geloven niet in één god. De hindoes verschillen dus. Maar waar alle hindoes gelijk in zijn is de manier waarop ze tegen de natuur aankijken. Hindoes geloven in het goddelijke in alle levende wezens. Ze geloven dat de natuur een ziel kan hebben, oude bomen, bergen, grotten en bronnen zijn woonplaatsen van de geesten.
Daarnaast mogen hindoes geen geweld gebruiken, deze geweldloosheid draagt bij tot respect voor dieren, planten, natuur, ... . Tenslotte moeten hindoes bezig zijn met het verrichten van goede, eerlijke en oprechte daden.

Ik kan besluiten dat in elke godsdienst natuur een belangrijke rol speelt. We zouden best wat waarden uit andere godsdiensten kunnen meenemen om onszelf te verbeteren. We zijn niet allemaal zo vastbesloten in onze godsdienst, maar de waarden die de godsdiensten naar voren brengen zijn toch vaak dezelfde.

Hoe kijken jullie naar de natuur?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten